De geneeskunde is uitzonderlijk effectief geweest in de gevallen waar de oorzaak van een ziekte een tekort was.

Hieronder enkele voorbeelden:

Voordat deze feiten werden vastgesteld en men met vitaminebehandelingen kon beginnen, werden deze aandoeningen als ernstig beschouwd.

Sommige waren zelfs fataal.

Behandeling met vitaminen bleek echter een spectaculaire geneeswijze.

Dit is het moment waarop je zou verwachten dat het gebied waarop medisch onderzoek plaatsvond ook diepgaander onderzoek naar tekorten aan vitaminen had moeten gaan behelzen.

Maar de geneeskunde sloeg een andere weg in.

Waarom?

*Engelse Ziekte = Rachitis - een verzwakking van het beendergestel als gevolg van vitamine D-tekort. Het Calcium dat noodzakelijk is voor een krachtig beendergestel kan niet geabsorbeerd worden als gevolg van het ontbreken van deze vitamine. De botten worden week, en de benen kunnen onder het gewicht van het lichaam doorbuigen.

*Nachtblindheid = niet goed kunnen zien in het donker, veroorzaakt door een tekort aan vitamine A. In het duister of halfdonker ziet iemand die nachtblind is helemaal niets. Het is een zeer vervelende aandoening die eenvoudig kan worden verholpen door voldoende vitaminen te slikken. 

*Scheurbuik = Een uiterst ernstig vitamine C tekort. Overal in het lichaam vinden bloedingen plaats: het tandvlees, de gewrichten, botvliezen en allerlei andere lichaamsstructuren zwellen op. De handen en voeten doen pijn en tanden vallen uit. Als iemand geen vitamine C toegediend krijgt, zal hij overlijden. Vroeger stond deze aandoening te boek als 'de zeemansziekte', omdat veel zeelieden aan scheurbuik leden op hun lange tochten overzee, waarbij er geen vers fruit en groenten voor handen waren, alleen gedroogd vlees e.d. Een minder duidelijke ofwel subklinische vorm van scheurbuik komt zeer veelvuldig voor. Hoewel er waarschijnlijk miljoenen aan vitamine C-gebrek lijden, wordt de diagnose zelden gesteld. 

*Pernicieuze Anemie = Een gesteldheid veroorzaakt door vitamine B12-tekort waardoor een abnormale groei van rode bloedlichaampjes plaatsvindt. Ze groeien sneller, veranderen van vorm en worden veel sneller vernietigd. 

*Pellagra = Een symptoom van nicotinezuur of vitamine B3-tekort. Het woord komt van het Italiaans, waar het 'harde huid' betekent, een verwijzing naar de harde en dunnen huid die onder patiënten vaak aangetroffen wordt. De ziekte vindt plaats in het gehele lichaam, en heeft vier symptomen: diarree, ontsteking van de huid, krankzinnigheid en overlijden.

*Beriberi = een symptoom van vitamine B1-tekort. Het heeft twee verschijningsvormen: natte beriberi, waarbij het hart is aangetast, en droge beriberi, waarbij het zenuwstelsel is aangetast. Kenmerken natte beriberi zijn: zweten, oedeem, versnelde hartslag, en een vergroot hart door decompensatie. Kenmerken van droge beriberi zijn: pijn, doods gevoel, abnormale gewaarwording in handen en benen, spierverlamming van de lagere extremiteiten, hersenbeschadiging en uiteindelijk: overlijden

Bron: nieuwsbrief Gabor Lenkei 13 maart 2018