Candida schimmel infectie

Candida- en Schimmel infectie

Oorzaken van Candida schimmel infectie / schimmelnagels

De meest bekende veroorzakers van candida zijn een darmflora die uit balans is (dit is altijd het geval). Mogelijk door een verstoorde glucose huishouding, verkeerde voeding, diabetes mellitus , het gebruik van anti-biotica of corticosteroïden.

Vaak ligt er ook een zware metalen belasting aan ten grondslag. Wanneer deze niet behandeld wordt, zal de candida ondanks behandeling toch weer terugkomen.

Bij diabetes is de weerstand verminderd en is het bloedsuiker verhoogd (zonder behandeling). Dit is een gunstige omstandigheid voor schimmels.

Antibiotica doden niet alleen de bacteriën waarvoor ze ingenomen worden, maar ook de bacteriën die onze weerstand stimuleren en zorgen voor een milieu in ons lichaam waarin schimmels niet kunnen overleven.

Corticosteroïden onderdrukken rechtstreeks het afweersysteem.

Ook ziekten die het immuunsysteem ondermijnen, zoals kanker en aids, geven schimmels een kans.Hoewel er ook steeds meer aanwijzingen zijn dat een vergevorderde candidabesmetting juist de veroorzaker is van kanker en tal van andere ernstige ziekten.

Verder is een ongezonde levenswijze een oorzaak van candida wanneer er een voedingspatroon is met veel suikers en weinig essentiële voedingsstoffen. Dit verzwakt ook het afweersysteem.

Een overbelaste levensstijl zoals stress , kan een veroorzaker van candida schimmels zijn.

Een candida infectie kan ontstaan op de huid en aan de nagels. Vooral waar de huid langdurig vochtig is gebeurt dat nogal eens. Verder zijn alle slijmvliezen gevoelig voor een candida infectie.

Aan de slijmvliezen van de mond (spruw) is zo'n schimmel infectie goed te zien als een wit beslag dat gemakkelijk is weg te vegen. Eronder is het slijmvlies rood. Maar ook in de slokdarm en de rest van het spijsverteringskanaal kan een candida infectie bestaan. Vrouwen hebben nogal eens een vaginale candida infectie, waarbij een witgele brokkelige afscheiding kenmerkend is, die ook een flinke jeuk kan veroorzaken. De klachten van schimmel infecties verergeren vaak in het najaar.

Symptomen en gevolgen van een candida infectie

Op de plaats van de schimmel infectie kunnen klachten ontstaan zoals een pijnlijke mond, slikklachten of vaginale jeuk.
Vooral een infectie in de darmen kan meer gevolgen hebben. Buikpijn, darmkrampen, obstipatie, diarree en/of anale jeuk kunnen voorkomen.

Ook op afstand kunnen klachten optreden zoals hoofdpijn, spierpijn, zweten, vermoeidheid, impotentie of keelpijn.

Dit komt zowel door verdere verzwakking van het immuunsysteem door de candida, maar voor een belangrijk deel ook door stoffen, toxines, die door de schimmel worden uitgescheiden en dan door de darmwand heen in het bloed worden opgenomen. Verdere gevolgen kunnen zijn: geheugen-  en concentratiestoornissen of een depressieve stemming. Bij een langdurige besmetting kan er zelfs een allergische reactie ontstaan, waarbij het immuunsysteem antistoffen aanmaakt tegen bestanddelen van de candida schimmel.

Wanneer men last heeft van candida betekent dat, dat er sowieso een verstoring van de darmflora is,  waardoor de candida de gelegenheid krijgt zich te vermenigvuldigen en zich door het lichaam te verspreiden. Mogelijk wordt dit alleen vaginaal opgemerkt door jeuk, maar de schimmel bevindt zich zoals uit het bovenstaande blijkt, in het hele lichaam.

Behandeling van schimmel infectie

De therapie zal zich in eerste stantie richten op de darmen en op het voedingspatroon. Eventueel kunnen plantenstoffen gesuppleerd worden die een anti-schimmel werking hebben.

Een anti-candida dieet is niet zonder gevaar!  Door de  schimmel uit te hongeren kan dat de schimmel juist versterken, aangezien hij dan in een ander stadium overgaat: van het gist stadium naar het Mycellium stadium. De schimmel gaat dan op zoek naar voedsel en breidt zich daardoor verder uit.

Het is van belang dat het immuunsysteem geoptimaliseerd wordt. Dan kan het lichaam zelf de candida oplossen.

Eventueel kan er nog aanvullende therapie ingezet worden waarbij frequenties toegevoegd worden, die de candida niet verdraagt en daardoor verdwijnt.